شاندونگ چین

شاندونگ چین


شاندونگ استانی ساحلی در جمهوری خلق چین است و بخشی از منطقه شرق چین است.

شاندونگ از زمان آغاز تمدن چین در امتداد پایین دست رودخانه زرد نقش مهمی در تاریخ چین ایفا کرده است. این شهر به عنوان یک مرکز فرهنگی و مذهبی محوری برای تائوئیسم، بودیسم چینی و آیین کنفوسیوس عمل کرده است. کوه تای شاندونگ محترم‌ترین کوه تائوئیسم و ​​یکی از مکان‌های جهان با طولانی‌ترین تاریخ عبادت مذهبی مداوم است. معابد بودایی در کوه‌های جنوب مرکز استان جینان زمانی یکی از برجسته‌ترین مکان‌های بودایی در چین بودند. [9] شهر قفو زادگاه کنفوسیوس است و بعدها به عنوان مرکز آیین کنفوسیوس تأسیس شد. آیین کنفوسیوس از آنچه بعدها صد مکتب فکری نامیده شد از آموزه‌های کنفوسیوس فیلسوف چینی شکل گرفت.

موقعیت شاندونگ در تقاطع مسیرهای تجاری شمال-جنوب و شرق-غرب باستانی و مدرن به ایجاد آن به عنوان یک مرکز اقتصادی کمک کرده است. پس از یک دوره بی ثباتی سیاسی و مشکلات اقتصادی که در اواخر قرن نوزدهم آغاز شد، شاندونگ در دهه های اخیر رشد سریعی را تجربه کرده است. شاندونگ که بیش از 100 میلیون نفر جمعیت دارد، ششمین نهاد پرجمعیت زیرملی جهان و دومین استان پرجمعیت چین است.اقتصاد شاندونگ سومین اقتصاد بزرگ استانی چین با تولید ناخالص داخلی 7.65 تریلیون یوان در سال 2018 یا 1.156 تریلیون دلار آمریکا است. تولید ناخالص داخلی سرانه آن در حدود میانگین ملی است.
بخش های شمال غربی، غربی و جنوب غربی استان همگی بخشی از دشت وسیع شمال چین هستند. مرکز استان بیشتر کوهستانی است و کوه تای برجسته ترین آن است. شرق استان تپه ای شبه جزیره شاندونگ است که تا دریا امتداد دارد. دریای بوهای را در شمال غربی از دریای زرد در شرق و جنوب جدا می کند. بلندترین قله شاندونگ قله امپراتور جید با ارتفاع 1545 متر (5069 فوت) است که بلندترین قله در منطقه تایشان نیز می باشد.

شاندونگ آب و هوای معتدلی دارد که در انتقال بین مناطق نیمه گرمسیری مرطوب زیر نواحی مرطوب قاره ای و مناطق مرطوب با چهار فصل مجزا قرار دارد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *