ایتالیا
چین
آلمان
روسیه
مجارستان
ترکیه
سیچوان استان محصور در خشکی در جنوب غربی چین است که بیشتر حوضه سیچوان و شرقی ترین قسمت فلات تبت را بین رودخانه جینشا در غرب، کوه های دابا در شمال و فلات یونگوی در جنوب اشغال می کند. پایتخت سیچوان چنگدو است. جمعیت سیچوان 83 میلیون نفر است. سیچوان از شمال غربی با چینگهای، از شمال با گانسو، از شمال شرقی با شانشی، از شرق به چونگ کینگ، از جنوب شرقی با گویژو، از جنوب با یوننان و از غرب با منطقه خودمختار تبت همسایه است.
در دوران باستان، سیچوان خانه ایالت های باستانی با و شو بود. تسخیر آنها توسط کین آن را تقویت کرد و راه را برای اتحاد چین توسط چین شی هوانگ تحت سلسله شین هموار کرد. در دوران سه پادشاهی، ایالت شو لیو بی در سیچوان مستقر بود. این منطقه در قرن هفدهم توسط شورش ژانگ شیان ژونگ و متعاقب آن فتح کوی مانچو منطقه ویران شد، اما در قرن نوزدهم به یکی از پربارترین مناطق چین تبدیل شد. در طول جنگ جهانی دوم، چونگ کینگ به عنوان پایتخت موقت جمهوری چین خدمت کرد و آن را کانون بمباران ژاپنی ها قرار داد. این یکی از آخرین مناطق سرزمین اصلی بود که توسط ارتش آزادیبخش خلق در طول جنگ داخلی چین تصرف شد و از سال 1949 تا 1952 به چهار قسمت تقسیم شد و چونگ کینگ دو سال بعد بازسازی شد. این استان در طول قحطی بزرگ چین در سال های 1959-1961 به شدت آسیب دید، اما پرجمعیت ترین استان چین باقی ماند تا اینکه شهرداری چونگ کینگ دوباره در سال 1997 از آن جدا شد.
مردم چین هان سیچوان به گویش های سیچوانی متمایز چینی ماندارین صحبت می کنند. فلفل تند سیچوان در غذاهای مدرن سیچوان برجسته است و شامل غذاهایی از جمله مرغ کونگ پائو و ماپو توفو است که به اصلی ترین غذاهای چینی در سراسر جهان تبدیل شده اند.
در سال 1950، استان Xikang منحل شد و قلمرو آن بعداً بین منطقه خودمختار تازه تأسیس تبت و استان سیچوان تقسیم شد. بخش غربی و شمال غربی سیچوان از مناطق خودمختار تبت و کیانگ تشکیل شده است.
ایستگاه های پانداهای زیادی در استان وجود دارد و ذخایر زیادی برای این موجودات وجود دارد.
حوضه سیچوان و نواحی مجاور حوضه آبخیز یانگ تسه مهد تمدن های بومی بودند که قدمت آن حداقل به قرن پانزدهم قبل از میلاد، مصادف با شانگ در شمال چین بازمی گردد. این منطقه باورهای مذهبی و جهان بینی متمایز خود را داشت. قدیمی ترین فرهنگی که از طریق تحقیقات باستان شناسی در منطقه یافت شد فرهنگ بائودون (حدود 2700 تا 1750 قبل از میلاد) است که در دشت چنگدو کاوش شده است.
سیچوان از دو بخش جغرافیایی بسیار متمایز تشکیل شده است. بخش شرقی استان بیشتر در حوضه حاصلخیز سیچوان (که توسط سیچوان با شهرداری چونگ کینگ مشترک است) قرار دارد. سیچوان غربی شامل رشته کوه های متعددی است که شرقی ترین قسمت فلات تبت را تشکیل می دهد که به طور کلی به عنوان کوه های هنگ دوان شناخته می شود. یکی از این رشته‌ها، کوه‌های داکسو، شامل مرتفع‌ترین نقطه استان گونگگا شان با ۷۵۵۶ متر (۲۴۷۹۰ فوت) بالاتر از سطح دریا است. این کوه ها از برخورد فلات تبت با صفحه یانگ تسه تشکیل شده اند. گسل‌های اینجا شامل گسل لانگمنشان است که در طول زلزله سال 2008 سیچوان پاره شد.
رشته کوه های دیگر حوضه سیچوان را از شمال، شرق و جنوب احاطه کرده اند. از جمله آنها می توان به کوه های دابا در شمال شرقی استان اشاره کرد.
بدون دیدگاه